| Arij Wapenaar | |
| Adriaan C. Schuurman |
Tekst
Deze toelichting is overgenomen uit ‘Een Compendium van achtergrondinformatie bij de 491 gezangen uit het Liedboek voor de kerken’ (Amsterdam 1977) en wordt tijdelijk op deze site geplaatst. Deze tekst wordt vervangen als er een definitieve toelichting beschikbaar is.
Dit lied werd voor het eerst gepubliceerd in de Litteraire Overdenkingen, blz. 141, vervolgens in Het komend koninkrijk, blz. 9. Het is een gedicht dat typerend is voor Wapenaar, in zijn doorschijnende, extatische helderheid. Hier spreekt de mysticus, maar dan een geworteld in menselijk besef van eigen tekort, niet in vage mist daarboven uit zwevend, maar stijgend daar doorheen tot een gemeenschap met God, die, wezenlijk dichterlijk en gelovig, waar wordt in zijn zingen, dat is: zijn belijden.
Auteur: Jan Willem Schulte Nordholt
Melodie
De melodie voor ‘Geef mij, Heer, mij los te zingen’ heb ik oorspronkelijk gemaakt voor het lied ‘Wat de toekomst brengen moge’ van Jacqueline van der Waals (zie Liedboek 913), een lied van groot geloofsvertrouwen. Ze bleek echter ook geschikt (en misschien nog wel beter) om deze tekst te dragen, die een gebed is om de ‘vrede, die alle verstand te boven gaat’. In allebei die teksten is de spanning voelbaar tussen het ‘hier en nu’ en de toekomst, het land van de ‘overzijdse stem’. Wapenaars vers is een lied van inkeer, dat pas in de loop van de derde strofe uitbreekt in een jubel.
De melodie verheft zich ook pas in de regels 5 en 6 en klimt dan zelfs op tot de hoge e”; het is gemakkelijk te horen, dat die zesde regel dezelfde is als de tweede, alleen een kwint hoger. Verder is opzettelijk van iedere pretentie afgezien; de regels 3 en 4 zijn gelijk aan 1 en 2, die nog eens herhaald worden als 7 en 8.
Auteur: Adriaan C. Schuurman
Media
Uitvoerenden: Koor Anthem Zwolle o.l.v. Rudie Altelaar; Wilbert Berendsen, orgel (bron: KRO-NCRV)
Video: Liedboek 914 door zangers van de Dorpskerk Eelde; Vincent van Laar, orgel (strofen 1, 2)