Tekst
Deze toelichting is overgenomen uit ‘Commentaar bij Zingend Geloven 7’ en wordt tijdelijk op deze site geplaatst. Deze tekst wordt vervangen als er een definitieve toelichting beschikbaar is.
In paradisum te deducant angeli… Zo begint de slotantifoon in de klassieke requiemliturgie uit het Romeinse missaal: ‘mogen de engelen u geleiden naar het paradijs’ (zie ).
Doorgaans gezongen, wanneer de kist met de overledene de kerk wordt uitgedragen.
Gert Landman nam deze regel en smeedde daarvan een klein, kostbaar gezang voor de uitvaartliturgie van een kind. De tekst bevat een wens, een afscheidsgroet en een belofte. Er zijn twee delen: ligt in het eerste deel het accent op het gemis voor wie achterblijven, het tweede deel leeft van de troost dat dit kinderleven niet verloren is, maar altijd ‘in het paradijs’, ‘in de hemel’ bewaard blijft bij God. De tekst sluit hier aan bij traditionele en klassieke beelden voor een eeuwig leven.
Melodie
Dit lied staat in D-groot, heeft een 4/4-maat en een regelmatig ritme. De grote vorm is periodisch, opgebouwd uit een vijf regels tellend eerste deel dat eindigt op de dominant, gevolgd door een vrijwel identiek tweede deel dat eindigt op de tonica. De melodie heeft een authentieke omvang van een octaaf tussen d’ en d”. De muziek begeeft zich overwegend binnen een kwintruimte tussen d’ en a’, maar stijgt in de derde regel van zowel het eerste als het tweede deel naar het bovengedeelte van de toonomvang, waardoor dit het hoogtepunt van de spanningsboog vormt.
Het ritme van de melodie is gebaseerd op de natuurlijke spraak. De harmonische begeleiding is impressionistisch, met veel parallelle en pendelende septiemakkoorden. Hoewel de samenklanken veelal dissonant zijn, is het stuk wel volledig diatonisch.