| onbekend |
Tekst
Een rustig morgengebed, aan het begin van de dag.
Voor wie de avond ervoor ook gebeden heeft, sluit het mooi aan bij het karakteristieke responsorium in de completen. Dat is het gebedsuur dat de afsluiting vormt van het dagelijks getijdengebed, vlak voor het slapen gaan. Daar klinkt het kruiswoord van Jezus: ‘In uw handen, Heer, beveel ik mijn leven (In manus tuas, Pater, commendo spiritum meum – ‘In uw handen, Vader, beveel ik mijn geest’; zie Lucas 23,46 en Liedboek 196).
Het is een gebed om in of met een groep te bidden bij de opening van een gezamenlijke activiteit. Drie maal (Laat ons…; Herinner ons…; Maak ons…) roept het op en bidt het om een besef van Gods altijddurende aanwezigheid. De hele dag door, ‘van begin tot einde’. En dat onze werken (‘alle goeds dat wij doen’) niet tot eigen eer gebeuren, maar in Gods dienst staan. Aandacht voor onze omgeving (‘maak ons attent en waakzaam’) staat ook in deze context (‘uw wil onderscheiden’). En dat niet als een last, maar als een vreugde! Alles gericht op de eer, de glorie, de Naam van de barmhartige God, de typering van God waarmee het gebed begint. Omwille van Christus, onze Heer.
Dit gebed is overgenomen uit Eensgezind volharden in gebed (Turnhout/Boxtel 1988, blz. 104), een eigen vertaling van een gebed uit het Sacramentarium Gelasianum, een ten onrechte aan paus Gelasius (pontificaat 492-496) toegeschreven missaal.
Het zou zomaar een gebed van Luther kunnen zijn.
Auteur: Nico Vlaming