geboren: 23 november 1900 te Leipzig
overleden: 19 april 1956 te Cuxhaven
Bijdrage in het Liedboek
| 916 | Je kunt niet dieper vallen (t) |
Leven en werk
Arno Pötzsch werd in 1900 geboren in Leipzig, wilde tekenleraar worden, maar kwam door ongelukkige omstandigheden – zijn vader overleed vroeg en zijn moeder was arm – als arbeider terecht in een wapenfabriek. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog kwam hij als gevolg van een identiteitscrisis in contact met de Herrnhuter Brudergemeine, waar hij een opleiding kon volgen tot maatschappelijk werker, een functie die hij vervolgens enkele jaren vervulde in Zittau en Leipzig. In de jaren 1930 voelde hij een roeping tot het predikantschap en begon theologie te studeren. In die jaren begon hij ook zijn eerste liederen en gedichten te schrijven, die een snelle verbreiding kenden: ‘Ik moest schrijven over God en over mensen, over nood en belofte, over Gods strijd om de wereld. Het waren uit de tijd geboren ‘noodliederen van de kerk’’ (geciteerd uit A. Pötzsch, Im Licht der Ewigkeit, Leinfelden-Echterdingen 2008/2022, 9).
In 1935 werd hij predikant te Wiederau (bij Rochlitz, Sachsen) en in 1938 marinepredikant. In de Tweede Wereldoorlog zette hij zich in voor Duitse soldaten op Nederlands en Belgisch grondgebied; bezocht gevangenissen en ziekenhuizen en bleef liederen schrijven. Vanaf 1940 diende hij de Duitse gemeente in Den Haag. In 1948 keerde hij terug naar Duitsland en werd predikant te Cuxhaven, waar hij in 1956 op 55-jarige leeftijd overleed.
Van zijn hand verschenen onder meer Singende Kirche (1940/2), een kleine liedbundel voor de Duitstalige lutherse kerken in Nederland, Von Gottes Zeit und Ewigkeit – Worte und Lieder einer Wegfahrt (1947/58), Mensch in Gottes Fährte (1952) en postuum Gnade und Wagnis – Geistliche Gedichte und Lieder (1956). Enkele van zijn liederen vonden wegen naar officiële liedbundels binnen en buiten het Duitse taalgebied.
Auteur: Cees-Willem van Vliet