Hélène Swarth

portret Rosa Spanjaard

geboren: 25 oktober 1859 te Amsterdam
overleden: 20 juni 1941 te Velp

Bijdrage in het Liedboek

Leven en werk

De dichteres Stéphanie Hélène Swarth, dochter van koopman Eduard Swarth en Maria Jacoba Heijblom, groeide vanaf haar zesde levensjaar op in Brussel. Daarna woonde ze in Mechelen Een verloving die na korte tijd verbroken werd, heeft haar poëzie sterk beïnvloed. In 1894 trouwde ze met de Nederlandse schrijver Frits Lapidoth (1861-1932).

Aanvankelijk schreef Swarth Franstalige gedichten. Toen zijzelf overgegaan was tot het schrijven van hoofdzakelijk Nederlandse poëzie, ging ze ook buitenlandse poëzie vertalen, onder andere uit het Frans en Portugees. Hélène Swarth geldt als een vertegenwoordigster van De Tachtigers, de literaire vernieuwingsbeweging uit de periode van circa 1880 tot 1894.

Een belangrijk thema in haar poëzie is het onvervulde liefdesverlangen van een gedesillusioneerde vrouw die troost zoekt in de natuur.

Swarth vertaalde ook (kerk)liederen. Zo’n twintig vertalingen van haar hand werden opgenomen in de bundel Oude en Nieuwe Zangen  (Rotterdam 1911) van S.M. van Woensel Kooy. In de ‘Hervormde Bundel 1938’ staan twee vertalingen van Swarth: ‘Ik zeg het allen dat Hij leeft’ (Duitse tekst: Novalis (1722-1801), gezang 64; vergelijk Liedboek 642) en ‘Grote God, wij loven U’ (Duitse tekst: Ignaz Franz (1719-1790), gezang 149).

Auteur: Jan Smelik